İÇİNDE BEN DE VARDIM
Hocamız merdivenden
İnerken düşmüş birden!
Aşağı yuvarlanmış.
Kalkarak toparlanmış.
Ne yara var, ne kırık
Ne eziklik, ne çıkık...
Allah’a şükür olsun
Hoca’ya geçmiş olsun…
Sabah çıkarken evden,
Komşusu pencereden:
— Hocam neydi dün gece?
Sizin evden iyice,
Gürültü geliyordu.
Evde ne oluyordu?
Düşen biri mi vardı,
Acep kim yuvarlandı?
Ailece korktuk dün,
Gece düşündük bütün.
Şükür yokmuş bir şeyin,
Neler oldu söyleyin?
Hoca demiş: — Önemsiz.
Hiç merak etmeyin siz
Aşağı inecektim,
Mutfağa gidecektim,
Ceketsiz ve cüppesiz.
Acıkmıştım bilseniz...
İstedim çıkarayım,
Vestiyere asayım.
Cüppem gitti elimden,
Aşağı merdivenden.
İşittiğin ses odur,
Bütün mesele budur.
Komşu demiş: — Hayret be!
Sebebe bak sebebe...
Bağışlayın, affedin.
Cüppe mi düştü dedin?
Ama Hocam tuhaf bu!
Cüppeye benzemiyordu.
Hoca demiş: — Bak komşu,
İşin tüm esası şu:
— Doğrudur düşen cüppem,
Üstümdeydi feracem.
Değildi tek başına,
Çıkmamıştım dışına.
İçinde ben de vardım,
Birlikte yuvarlandım.
Cüppem düştü dediysem,
Ben içindeydim sersem!..
Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)
|
|
 |
|
