BİRAZ DA BİZ...   Davet etmiş Hoca’yı Yere sermiş sofrayı, Evine bir komşusu Hoca, açmış doğrusu. Ortada çorba tasla, İçerlermiş iştahla. Ev sahibi kepçeyle, Höpür höpür neşeyle, Daldırırmış çorbaya, “Öldüm!” dermiş Hoca’ya. Hoca’da kaşık varmış, Avuç içi kadarmış. Bakmış bitiyor çorba, Hoca demiş ki: — Baba, Şu kepçeyi ver bir kez, Durmasana çabuk, tez! Öldüğün artık yeti Çorba tükendi, bitti. Sen bekle de kenarda Biz ölelim biraz da...   Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)