İNECEKTİM ZATEN...
Hoca karakaçanda,
Köyün de meydanında.
Ağır ağır gidermiş,
Çevreyi seyredermiş.
Köpek çıkmış aniden.
Eşek fırlamış birden
Yuları yakalamış,
Hoca çok çabalamış,
Yazık durduramamış!
Yapışmışken semere,
Sırtüstü düşmüş yere.
Gurura yedirmemiş,
Bozuntuya vermemiş.
Öyle kalmışken yerde,
Çocuklar çevresinde;
Hâline çok gülmüşler,
Çevresinde dönmüşler:
—A a a! Kocaman amca...
— Eşekten düştü Hoca!
— Kavuğu da yanında!
— Köyün de ortasında!..
— ...
Bir kahkaha tufanı,
İnletirmiş her yanı.
Doğrulmuş hemen yerden,
Terlemiş öfkesinden.
Yanından geçenlere
Bağırmış gülenlere:
— Ne gülüyorsunuz çocuklar!
Tuhaf olacak ne var?
İnecektim zaten ben de,
Eşekten düşmesem de...
Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)
|
|
|
|