ALLAH’IN İŞİNE KARIŞILMAZ
Hoca, bahçe bellemiş,
Buram buram terlemiş.
Ceviz altına gitmiş,
Bir saat kadar yatmış.
Gölgede oturarak,
Sırtını dayayarak,
Gerinmiş ve esnemiş,
Çevreyi gözetlemiş.
Seyre dalıp gökleri
Cevizle kabakları,
Bir süre kıyaslamış
Düşünmeye başlamış:
“Kabaklar ve kavunlar
Kafam kadarken şunlar...
Küçücük bir bitkide,
Koca ceviz bitkide
Şu küçücük meyve de…
Bu ne tuhaf bir şeymiş,
Kabak neden yerdeymiş?
Cevizde meyve, kabak
Olsa da tadına bak!
Kabağı kaldırmalı,
Cevize bağlamalı.
Kavunu sallamalı...
Bu tüm böyle kalmalı.”
Geçirirken aklından,
Ceviz düşmüş dalından
Hoca’nın kafasına
Başının ortasına…
Sonra bir tövbe çekmiş,
Gözünü göğe dikmiş:
“Senin kafana Hoca
Düşseydi koskoca
Bir kabak patlasaydı!
Kafan parçalansaydı...
Bu ne fikir sıkılmaz?
İşine karışılmaz!..”
Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)
|
|
 |
|
