Hoca komşuya gitmiş, Yalvarmış, rica etmiş. Bir tek dilek dilemiş Büyük kazan istemiş. Komşu komşuya muhtaç, Dilek verilmez mi hiç… Verilmiş büyük kazan Gelmiş, hafta olmadan. Kazanı almış adam, Demiş: — Bu nedir Hocam? Bu küçücük tencere, Konmamıştır boş yere! Niçin iki tanedir, Bunun sebebi nedir?..   Ardına dönmüş Hoca Şöyle demiş kısaca: — Komşu o küçük var ya, Yeni geldi dünyaya… Yavrusudur kazanın; Sabah doğdu inanın...   Şaşırmış adam önce Sabah doğdu deyince, Hemen kendini toplamış; Sevincinden zıplamış: — Yaşasın! Kazanımız, Ne şirindir yavrumuz. Ne de güzel bir sürpriz Ne kadar şanslıyız biz…   Hemen girmiş evine, Diyecek yok keyfine! Adeta büyülenmiş Hanımına seslenmiş: — Bak işine Allah’ın Yavrusu olmuş kazanın! Bu sabah doğmuş yeni, Pek sevimli değil mi? Aman hatun bana bak, Şu bizim Hoca ahmak. Bir şey isterse senden, Yine ver çekinmeden. Bir yer aç mutfağında, Dizilsin raflarında, Ne gelirse sonradan; Evimize Hoca’dan...   On gün geçmiş aradan, Hoca gelmiş sonradan: — Hu komşu, komşum hu hu! Bir dileğim var yahu. Yine geldim kazana, Gerek oldu da bana…   Adam çıkmış kapıdan, Tutup kazanın kulpundan: — Vay Hocam! Hoş geldiniz. Kazan sizin biliniz. Sizden esirger miyiz Ne gerekse geliniz...   Kazanı almış Hoca, Yürümüş yol boyunca. Adam, gülmüş ardından, Neler geçmiş aklından... Günler, haftalar geçmiş. Adamda neşe kaçmış. İyice merak etmiş, Kalkıp Hoca’ya gitmiş. Seslenmiş dışarıdan, Hoca çıkmış kapıdan. Demiş: — Bu hâl ne komşu? Yüzün satıyor turşu. Nedir benden dileğin? Varsa söyle isteğin.   Adam el ovuşturarak: — Hocam, demiş durarak. Sizdeki  bizim kazan, Gerekli oldu şu an. Aradan geçti bir ay, Haydi sen on beş gün say. Getirmiştiniz bizden, Almaya geldim sizden...   Eğmiş başını Hoca: — Komşum demiş, yavaşça. Sizlere ömür... Geçen, Kazan öldü, gömdüm ben!   Adam şaka zannetmiş. Daha yakına gitmiş: — Aman Hocam, ömürsün. Âlemi güldürürsün. Hadi be, ölmez kazan! Taşımaz ki o bir can. Bu şakadır inanmam, Ahmak değilim, kanmam...   Hoca demiş: — Be adam! Ne söylüyorsun babam? Hoşlandın yavrusundan, Haydi defol kapıdan! Seni gidi köftehor, İnanmak şimdi mi zor? Doğum yapan her şeyin, Ölümünü bekleyin...   Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)