AYIN KIRK BEŞİ!   Hocamızın evinde Odanın köşesinde, Küçük çömleği varmış, Her gün bir taş atarmış. Ayın kaç olduğunu, Sayarak hemen onu, O taşlardan anlarmış. Gününü hesaplarmış... Hoca’nın küçük kızı, O da atarmış bazı... Biri Hoca’ya gelmiş, Ona şöyle söylemiş: — Hocam günü şaşırdım, Her şeyi karıştırdım. Bugün kaçıdır ayın? Takvim var mı bir bakın.   Hoca demiş: — Az bekle! Taşlarım var çömlekte. Hemen sayıp geleyim, Kaçıdır söyleyeyim...   Doksan tane taş saymış, Tekrar çömleğe koymuş...   Dönüp adama demiş: — Şeş gördüm yine beşi, Bugün ayın kırk beşi!   Adam, çok tuhaflaşmış, Hoca’ya az yaklaşmış. Kafasıyla konuşmuş, Tekrar hayretle sormuş: — Kırk beş günlük ay mı var? Olmaz Hoca bu kadar!..   Hoca demiş: — Arkadaş, Panik yapma vatandaş. Aslında bugün ayın, Aslı şuydu olayın: Doksanıydı günlerden Yarısı gitti serden. Ben insaf ettim biraz, Yeter etme itiraz!..   Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)