ALLAH VERSİN
Hoca çatıya çıkmış,
Dönüp aşağı bakmış
Biri dilenci avluda,
Gözü de yukarıda:
— Aşağıya in Hocam,
Vardır küçük bir ricam…
Hoca demiş: — Oradan
Söylesen aşağıdan.
Pek çok önemli işim
Ordan söyle kardeşim.
Ya da yukarıya gel,
İşime olma engel.
Hem işimi yaparım,
Hem de seni anlarım.
Adam, çok ısrar etmiş
Yukarıya gitmemiş.
Hoca bakmış faydasız.
Adam, pek anlayışsız
İnmese gelmeyecek,
Gitmeyip, bekleyecek.
Çatıdan aşağı inmiş.
Duvar dibi serinmiş
Adam oturmuş yere
Demiş: — Şu derbedere,
Bir sadaka veriniz
Ne haldeyim görünüz.
Evde çoluk-çocuk aç,
Tek bir lokmaya muhtaç.
Hoca’m beni sevindir,
Acılarımı dindir.
Hoca, sessiz dinlemiş.
Yukarıya ünlemiş.
Önden çıkmış çatıya.
Dönüp bakmış arkaya.
Dilenci merdivendedir,
Keyfi de yerindedir!
Eğilmiş kulağına,
Şöyle söylemiş ona:
— Haydi git işine sen
Fayda yok sana, benden.
Allah vesin isteğin,
O’ndan dile dileğin!
Şakın ve üzgün adam,
Demiş: — Aşk olsun Hocam!
Vermeyecektin madem,
Söyleseydin be adem!
Beni neden kandırdın,
Çatıya dek çıkardın?
Hoca, terini silmiş.
Tebessüm edip gülmüş:
— Ben inmeden çatıdan
Gayeni aşağıdan
Oradan söyleseydin
Beni indirmeseydin…
Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)
|
