KİRLİ KARGA
Hanımı ile Hoca,
Çamaşır alıp gece,
Gitmişler dere boyu.
Temiz görünce suyu
Mola verip bir yerde,
Yıkamışlar derede.
Ağaçlara sermişler,
Gölgeye çekilmişler.
Kargalar peyda olmuş,
Bir anda çevre dolmuş.
İçlerinden en iri
Sabunu kapmış biri..
Uçmuş kanatlanarak,
Hatun hayıflanarak:
— Aman be Hoca yetiş!
Görülmemiş böyle iş...
Karga kaptı sabunu,
Taş at vur, öldür onu!
Koyma kalsın yanına,
Haddini bildir şuna!
Hoca bakmış kargaya,
Sonra dönmüş arkaya:
— Sultanım hiç üzülme,
Kederlenme, büzülme…
Götürse de birini,
Kömür gibi kirini,
Sabunla çıkaramaz,
Kirinden kurtulamaz…
Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)
|
