YASTIK YAPACAĞIM
Köye dönerken akşam,
Biraz geç kalmış Hocam.
Kararınca ortalık,
Bir eve olmuş konuk.
Sohbet edilmiş biraz,
Sonra kılınmış namaz.
Ev sahibi sormadan,
Konuğu doyurmadan,
Yatağını sererek,
Odayı göstererek:
— Hocam buyurun gelin,
İşte odanız, girin.
İçeriye geçiniz.
Uyuyup, dinleniniz.
Hoca yatağa girmiş.
Karnı “gur gur” edermiş.
Uyuyamaz açlıktan,
Hoca kalkmış yataktan.
Dolaşmış ve oturmuş,
Gidip kapıya vurmuş.
Ev sahibi fırlamış;
Nara atmış, zıplamış:
— Kim o uyku zamanı,
Kırıp döker her yanı?
Hoca biraz mahcupça,
“Benim” demiş çabukça.
Ev sahibi söylenmiş,
Sonra ona seslenmiş:
— Hayrola ne var Hocam;
Nedir bu ses, bu tam tam?
Koyu uyku zamanı,
Her hâl su ister canı...
Sohbetse git bekle sen,
Hemen geliyorum ben.
Hoca demiş: — Be nadan!
Gelirken geçtim sudan.
Sana nasıl anlatsam
Uyku tutmaz ne yapsam…
İki ekmek uzatsan,
Beni dertten kurtarsan.
Yastıkda hiç yün yokmuş,
Beynim dışarı akmış.
Yastığa basacağım,
Başımı koyacağım...
Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)
 |
|
 |
|
