İYİ Kİ KANATLI DEĞİL   Hoca vaaz verirmiş, Cemaat de dinlermiş. Kervan geçermiş yoldan; Çevreden iki koldan. Caminin direkleri, Hoplatmış yürekleri. Zangır zangır sallanmış Millet depremdir sanmış. Biri sormuş Hoca’ya. Hoca demiş: — Mevlâ’ya Binlerce şükür olsun Allah bizi saklasın. Yoldan geçen develer, Direkleri silkeler. Şükür kanatları yok; Hafif atlatıldı bak...   Merak etmiş birisi: — Nedir lafın gerisi? Kanatları olsaydı, Develer de uçsaydı, Ne olurdu o zaman? Anlatsana Müslüman…   Hoca demiş ki ona: — Neden şaşarsın buna! Uçar dama konardı, Hezenleri kırardı. Tümden çökerdi tavan, Parçalanırdı kafan...   Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)